یک سیارک از کنار گوش زمین گذشت!
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۴۵۶۳۳
در روز دوم فوریه، یک سیارک بزرگ از فاصله حدود ۲.۹ میلیون کیلومتری زمین عبور کرد.
هیچ احتمالی برای برخورد این سیارک موسوم به «۲۰۰۸ OS ۷» به سیاره ما وجود نداشت، اما دانشمندان «آزمایشگاه پیشرانش جت» ناسا در جنوب کالیفرنیا، از یک آنتن رادیویی قوی برای بهتر تعیین کردن اندازه، چرخش، شکل و جزئیات سطح این جرم نزدیک به زمین استفاده کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این سیارک در روز ۳۰ ژوئیه ۲۰۰۸، طی یک عملیات جستجوی معمولی برای کشف اجرام نزدیک به زمین کشف شد که توسط یک برنامه مراقبت فضایی موسوم به «بررسی آسمان کاتالینا» با بودجه ناسا انجام شد. پس از کشف ۲۰۰۸ OS ۷، مشاهدات صورتگرفته درباره میزان نور منعکسشده از سطح سیارک نشان دادند که عرض آن تقریبا بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ متر است و نسبتا آهسته میچرخد.
دوره چرخشی ۲۰۰۸ OS ۷ توسط «پتر پراوک» (Petr Pravec) در موسسه ستارهشناسی «آکادمی علوم چک» (CAS) تعیین شد که منحنی نور سیارک را نشان داد. منحنی نور نشان میدهد که روشنایی جرم چگونه به مرور زمان تغییر میکند. همانطور که سیارک میچرخد، میزان روشنایی نور منعکسشده را که ستارهشناسان میبینند، تغییر میدهد و این تغییرات برای درک دوره چرخش سیارک ثبت میشوند.
در طول نزدیک شدن به روز دوم فوریه، گروه رادار آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا از دیش قوی ۷۰ متری «آنتن رادار منظومه شمسی گلدستون» در تاسیسات «شبکه فضایی عمیق» در کالیفرنیا برای تصویربرداری از سیارک استفاده کردند. آنها دریافتند که سطح سیارک، ترکیبی از نواحی گرد و زاویهدارتر با یک فرورفتگی کوچک است. همچنین، آنها دریافتند این سیارک کوچکتر از آن چیزی است که پیشتر تخمین زده شده بود و تقریبا بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر عرض دارد. آنها چرخش سیارک را که به طور غیر معمول آهسته بود، تأیید کردند.
همچنین مشاهدات راداری گلدستون، امکان اندازهگیری کلیدی فاصله سیارک از زمین را هنگام عبور از کنار آن فراهم کردند. این اندازهگیریها میتوانند به دانشمندان «مرکز مطالعات اجرام نزدیک به زمین» (CNEOS) ناسا کمک کنند تا محاسبات را درباره مسیر مداری سیارک به دور خورشید اصلاح کنند. سیارک ۲۰۰۸ OS ۷ هر ۲.۶ سال یک بار به دور خورشید میچرخد، از درون مدار زهره میگذرد و از مدار مریخ در دورترین نقطه آن عبور میکند.
مرکز مطالعات اجرام نزدیک به زمین که توسط آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا مدیریت میشود، همه مدارهای یک جرم نزدیک به زمین را برای ارزیابی خطرات احتمالی برخورد محاسبه میکند. با توجه به نزدیکی مدار ۲۰۰۸ OS ۷ به مدار زمین و اندازه آن، این سیارک به عنوان یک سیارک بالقوه خطرناک طبقهبندی میشود، اما نزدیکترین فاصله آن به سیاره ما در حداقل ۲۰۰ سال اخیر، روز دوم فوریه بوده است.
علاقهمندان برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اجرام نزدیک به زمین میتوانند به صفحه آزمایشگاه پیشرانش جت در وبسایت ناسا مراجعه کنند.
منبع: ناسا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوممنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: ناسا سیارک زمین فضا اجرام نزدیک به زمین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۴۵۶۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف گاز متان در سیاره سرخ
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید میشود و با این کشف، دانشمندان درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج شدهاند.
مریخ نورد کنجکاوی ناسا بارها متان را در مریخ، به ویژه در نزدیکی محل فرود آن در داخل دهانه گیل با عرض ۹۶ مایل (۱۵۴ کیلومتر) شناسایی کرده است.
بنابر دادههای به دست آمده، متان در مریخ رفتار نامنظمی دارد. فقط در شب یافت میشود و به صورت فصلی در نوسان است و به طور غیرمنتظرهای به سطوح ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول افزایش مییابد.
نکته قابل توجه دیگر این است که متان به مقدار قابل توجهی در جو مریخ وجود ندارد و در سایر مناطق سیاره سرخ در نزدیکی سطح نیز رصد نشده است.
گروهی از محققان ناسا به رهبری الکساندر پاولوف، دانشمند حوزه سیارهشناسی میگویند، احتمالا متان زیر نمک جامد قرار دارد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد، بدین شکل که دمای زیاد در طول روز پوسته را تضعیف میکند و به آزادسازی این گاز منجر میشود، امکان دیگری که در نظر گرفته میشود این است که وزن سنگین مریخنورد کنجکاوی هنگام حرکت آن بر روی سطح پوسته را میشکند و به متان اجازه انتشار میدهد.
تا کنون تشخیص متان در جوی مریخ موضوع حیاتی برای دانشمندان و محققان بوده است، چراکه وجود این گاز ممکن است نشاندهنده وجود فعالیت موجودات زنده بر روی سیاره باشد، اما به نظر میرسد که این نوع از گاز که توسط کنجکاوی شناسایی شده نشان فعالیت موجودات زنده نیست و احتمالاً از فعالیتهایی نظیر تجزیه آلی مواد زیرسطحی برمیآید. به عبارت دیگر، ممکن است مریخنورد کنجکاوی در حقیقت برخورد متان را از زیرسطح مریخ شناسایی کرده باشد.
این یافتههای جدید میتواند به دانشمندان کمک کند تا بهتر درک کنند که متان در مریخ از کجا میآید و چگونه تولید میشود؛ این موضوع میتواند به بررسی ماهوارهها و نهادهای دیگر برای تحقیقات آینده درباره این سیاره بیانجامد.
انتهای پیام/